شش ماه گذشت

پسردلبندم! زندگی راه دشواریست که باید طی کنی گاهی وقتا هدف آنقدر دور است و مهم است که تنها به رسیدن فکر می کنی ویادت میره که چگونه باید این راه رو بری که بدنباشی چگونه باید رفت که نباخت چگونه باید رفت که نه له شد و نه له کرد چگونه باید رفت که بعداز رسیدن با سربلندی نفس راحت کشید نه با شرمندگی اه حسرت آری پسر عزیزم! راستی و درستی را اصول زندگی ات قرار ده تا همیشه وجدانت آسوده باشد از هر کجا که فکر می کنی اشتباه می کنی برگرد مهم نیست چقدر از راه را رفتی و چقدر مانده برسی مهم اینه که اشتباهه و ادامه دادن به اشتباه بعداز پی بردن به آن هرگز قابل بخشش وجبران نیست پسرم ! رسای عزیزم! از هرچیزی که نمی توانی برایش جواب پیدا کنی دور باش از دوست دشمنت همیشه مراقب باش چون همیشه خطرناکتر از دشمنت خواهد بود. ودر اخر شش ماهگی ات مبارک پسرم وچشیدن اولین طعم غذا پسرم همیشه خدا همراه توست ندیدش نگیر که پیوسته تو را می بیند و مراقب توست!